Ukrayna ətrafında böhran fonunda rəsmi Kreml separatçıların nəzarətindəki Donbasda Rusiya pasportlarının paylanıldığını etiraf edib. Putinin mətbuat katibi Dmitri Peskov faktı təsdiqləyib. Onun sözlərinə görə, həmin ərazilərdə sosial durum ağırdır və pasport paylanılması insanların rifahının yaxşılaşdırılmasına xidmət edir.
Kifayət qədər müzakirələrə səbəb olan və “tanış” izahatdır. Rusiya postsovet məkanında bu təcrübədən bir neçə dəfə yararlanıb və Azərbaycanın Qarabağ bölgəsindəki ermənilərlə bağlı da eyni ssenarinin işə salına biləcəyi barədə məlumatlar narahatlığımızı artırır.
Zamatv.az xəbər verir ki, beynəlxalq hüquq üzrə professor Fərhad Mehdiyev “Yeni Müsavat”ın bu mövzuda suallarını cavablandırdı və peşəkar münasibətini açıqladı.
- Fərhad bəy, bu günlərdə prezident Putinin mətbuat katibi Dmitri Peskov Donbasdakı separatçılara Rusiya pasportlarının paylanıldığını etiraf edib. İddia edib ki, həmin ərazilərdə sosial durum ağırdır və pasport paylanılması insanların rifahının yaxşılaşdırılmasına xidmət edir. Sizcə, hansı “rifah”dan söhbət gedir və Putinin sözçüsü nəyə eyham vurur?
- Əslində, vətəndaşın sosial xidmətlərinin qayğısına qalmaq onun vətəndaşlıq bağı ilə bağlı olduğu dövlətin öhdəliyidir. Yəni dövlətlərin konstitusiyasında onların sosial dövlət olduğu bir şəkildə vurğulanır. Məsələn, bizim konstitusiyamızda xalqın rifahının təmin edilməsi dövləti öhdəlik kimi qoyulub. Hər ölkənin konstitusiyasında buna bənzər müddəalar var. Bu öhdəlik ancaq o halda yaranır ki, insan ilə dövlət arasında vətəndaşlıq bağı olsun. Qeyd etdiyim kimi, dövlət öz vətəndaşlarının rifahını təmin etməlidir. Peskov iddia edir ki, onlar Donbas daxil olmaqla, Novorossiyadakı insanlara öz vətəndaşları gözü ilə baxırlar. Bu, o deməkdir ki, onlar həmin bölgəyə artıq ərazi iddialarını irəli sürmək istəyirlər. Yəni bu, bilərəkdən deyilən sözdür. Bununla demək istəyirlər ki, biz ora da öz ərazimiz kimi baxırıq və insanların sosial rifahının təmin edilməsini öz öhdəliklərimiz arasında görürük. Şəxsən mən bunu belə başa düşürəm.
- Əslində, Krımın ilhaqından sonra belə mövqe təəccüb doğurmur. Amma artıq Donbasa da iddiadan söhbət gedir...
- Bəli, bu, ərazi iddiasıdır. Yəni Novorossiyadan da başqa - hansı ki, Ukrayna orda nəzarəti itirib - bu, yeni bir hədə-qorxudur ki, bizim Ukraynanın yeni ərazilərinə iddia tələbimiz var. Bu həm də onu göstərir ki, münaqişənin indiki fazasının sanki bir az soyuması Rusiyanın öz iddialarından geri addım atması demək deyil. Rusiya öz tələblərində qalır, Moskva Kiyevin Avrointeqrasiyaya getməsini istəmir və gedəcəyi halda, Ukrayna ərazisində yeni münaqişə ocaqları yaradacağı və daha çox əraziləri mənimsəyəcəyi siqnallarını indidən vermiş olur.
- Suveren bir dövlətin vətəndaşlarına bu dövlətin razılığı olmadan başqa bir ölkə öz pasportlarını paylaya bilərmi? Beynəlxalq hüquq bu məsələ ilə bağlı nə deyir?
- Beynəlxalq hüquqda buna açıq bir işarə yoxdur. Beynəlxalq hüquqda vətəndaşlıqla bağlı dövlətin əsas öhdəliyi budur ki, vətəndaşı vətəndaşlıqdan məhrum etməsin. Yəni elə bir məhrumetmə olmaz ki, vətəndaşın vətəndaşlığı qalmasın. Vətənsizliyin qarşısının alınması haqqında Konvensiya var. Bir vətəndaşın ikili vətəndaşlığı yoxdursa, onun bircə dənə vətəndaşlığı ləğv edilməməlidir, real vətənsiz, vətəndaşlıqsız qalmamalıdır. Vətəndaşlığın verilməsi dövlətlərin suveren səlahiyyətidir. Lakin təcrübə, yəni beynəlxalq adət hüququ ondan ibarətdir ki, dövlət öz ərazisində yaşamayan insana vətəndaşlıq vermir. Yəni bu misal heç yerdə yoxdur. Buna beynəlxalq adət hüququ deyə bilərik. Nəyə görə? BMT Nizamnaməsinin 4-cü maddəsi dövlətlərin bir-birinin daxili işlərinə qarışmasını təbii olaraq qadağan edir. Yəni dövlətlər müstəqildir, bir dövlət digərinin daxili işlərinə qarışmır. Dolayısı ilə bir dövlət başqa dövlətin ərazisində yaşayan insanlara - baxanda həmin dövlətə heç bir aidiyyəti yoxdur, onun ərazisində yaşamır, ona vergi ödəmir, onun xidmətlərindən istifadə etmir, həmin insanlarla xarici dövlət arasında heç bir inzibati münasibət yoxdur - vətəndaşlıq verməsi beynəlxalq adət hüququnda görülməyən bir şeydir. Mən eşitməmişəm ki, məsələn, Braziliyada yaşamadığı halda, kiməsə bu ölkənin vətəndaşlığı verilsin. Mən bilən, belə bir şey yoxdur.
- Bəs, məsələn, Ermənistanın ikili vətəndaşlıq hüququnu tanıması? Məsələn, Ermənistan vətəndaşı olanlar paralel olaraq digər ölkələrin, o cümlədən Rusiyanın vətəndaşlarıdır. Bu məsələ haqda nə demək olar?
- Bu, bir az başqa məsələdir. Deyək ki, vətəndaş Ermənistanda doğulur, gedir Rusiyada işləməyə və orda da vətəndaşlıq alır. Çünki əks təqdirdə Moskvada oturum ala, yaşayış hüququ əldə edə bilmir, işə girə bilmir. O səbəbdən Rusiya vətəndaşlığı da alır. Ermənistanda isə bunun mülki, malı, qohumları var. Onun ikili vətəndaşlıq alması başadüşüləndir, çünki Rusiyada əlaqələri var.
- Bizdə isə qanun ikili vətəndaşlığı qadağan edir, elə deyilmi?
- Bizdə qadağa deyilən şey yoxdur, sadəcə ikili vətəndaşlıq tanınmır. Bizdə ikinci vətəndaşlığı alıb da, məlumat verməyən insanlara qanunvericilikdə müəyyən sanksiyalar nəzərdə tutulur. Biz bu addımı o vaxt atdıq ki, tutaq ki, üçüncü bir dövlət bizim ölkədə vətəndaşlıq verməyə başladı. Ondan əvvəl belə bir şey yox idi. Ondan əvvəl sadəcə olaraq məhkəmələrdə vətəndaşın ikinci vətəndaşlığı tanınmırdı, başqa ölkənin vətəndaşı olması qəbul olunmurdu. Bizdə əvvəllər də başqa dövlət qarşısında öhdəlik var deyə, seçkilərə buraxılmama söhbəti olurdu. Demək, ikinci vətəndaşlıq məsələsi bəzi hallarda nəzərə alınırdı. Bu günün özündə də bir adamın başqa vətəndaşlığı varsa, o, seçkilərə buraxılmayacaq, məsələn, prezident seçkilərində iştirak edə bilməz. Dolayısı ilə ikinci vətəndaşlıq tanınmır demək o qədər də doğru deyil. Onun tam düzgün ifadəsi budur: ikinci vətəndaşlıq beynəlxalq hüquq mübahisələrində tanınmır. Tutaq ki, əcnəbilərin boşanmasında onların vətəndaşı olduğu hüquq tətbiq edilir. Amma Azərbaycanda insanın ikinci vətəndaşlığı olsa - tutaq ki, Rusiya, yaxud ABŞ vətəndaşlığı - o, məhkəmədə tələb edə bilməyəcək ki, mən xarici ölkə vətəndaşıyam, mənə xarici ölkə vətəndaşlığının hüququnu tətbiq edin. Bu, beynəlxalq hüquq mübahisələridir. Amma publik hüquqda ikinci vətəndaşlıq tanınmır.
- Qayıdaq Rusiyanın pasport paylama, vətəndaşlıq vermə siyasətinə...
- Yuxarıda dediyim kimi, Ermənistan vətəndaşının Rusiya, ya ABŞ vətəndaşlığını alması anlaşılandır. Lakin Rusiyanın Ukraynada, Donbasda etdiyi bunların heç birinə uyğun gəlmir. Donbasda yaşayan bir insan internetlə, yaxud başqa yolla Rusiyaya müraciət edir ki, məni vətəndaşlığına qəbul elə! Rusiya da öz ərazisində yaşamayan, ölkə ərazisində işləməyən bir insana vətəndaşlıq verir, bu, görülməmiş bir şeydir.
- Bu, perspektivdə rus ordusunun “öz vətəndaşları”nın təhlükəsizliyini qorumaq üçün hərəkətə keçməsinə zəmin yaradılması deyilmi?
- Bəli. Biz bu təcrübəni Abxaziya və Cənubi Osetiyada görmüşük. Bu, dolayısı ilə Ukraynaya da “mən gələcəkdə belə bir şey edə bilərəm”, deməkdir. Amma Ukraynada bunu sadəcə olaraq təzyiq kimi istifadə edir. Biz yaxşı bilirik ki, Rusiya bu dəfə də qarşıdurmaya getsə də, Qərb Ukraynanın arxasında kifayət qədər güclü dayandı və Kreml bu səfər belə bir addımı atmadı. Amma gələcəkdə bu addımı atarmı, atmazmı, deyə bilmərik. Hazırda isə Ukrayna üzərində bu pressinq siyasətini davam etdirir.
- Bəlkə də son hadisələr bir nəbz yoxlanışıdır...
- O da ola bilər. Yəni baxmaq istəyir ki, Zelenskinin duruşu nə olacaq? Əslində Ukraynanı NATO-ya üzv qəbul etməyəcəklər, bunu hamı yaxşı bilir. Amma Avropa İttifaqı ilə Ukrayna yaxınlaşma mərhələsindədir. Üzvlükdən başqa hər şey verə bilərlər. Yəni Avropa İttifaqının Şərq Tərəfdaşlığı Proqramı var - 6 ölkə ilə imzalanıb, Azərbaycan daxil olmaqla - orda üzvlükdən başqa, bütün hüquqlar tanınır. Əsasən, gömrük ittifaqıdır, malların giriş-çıxışıdır, vizasız gediş-gəlişdir. Təkcə üzvlük hüququ tanınmır, yəni Avropa Parlamentinə, Avropa Komissiyasına üzv ola bilmirlər. Ukrayna bu yolla irəliləyir, hər halda, Rusiyanı qıcıqlandıran hal budur. Çünki yadınızdadırsa, Yanukoviç Rusiyanın təzyiqi ilə Vilnüsdə assosiasiya sazişini imzalamadıqdan sonra Maydan hərəkatı başladı. Yəni Rusiyanı qıcıqlandıran Ukraynanın NATO üzvü olacağı deyil, Ukrayna-NATO yaxınlaşmasıdır.
- Rusiyanın “pasport siyasəti” həm də Qarabağla bağlı narahatlıq yaradır. Eyni ssenarinin Qarabağda, rus sülhməramlıların təsir zonasındakı bölgədə də tətbiqi mümkünmü? Məlumatlar var ki, Moskva Qarabağın anklav hissəsində süni “rus icması” yaratmaqla məşğuldur. Siz bu situasiyanı necə təhlil edərdiniz?
- Mən sizinlə tamamilə razıyam. Amma açığı, mən bu mövzuda Qarabağın adının mətbuatda hallandırılmasını istəməzdim. Bilirsiniz nəyə görə? Bu, “dəlinin yadına daş salmaq” kimi bir şey olardı.
- Amma bu da var ki, artıq illərdir eyni mövzuda yazılır, danışılır və rus sülhməramlıların təsir dairəsində olan bölgədə ən müxtəlif layihələr həyata keçirilir, “humanitar” adı altında. Hətta 1 fevraldan başlayaraq, erməni məktəblilərinə pulsuz rus dilinin tədrisinə başlanılıb. Bağçalardan tutmuş, digər çevrələrədək rus təsirinin yayılması prosesi gedir...
- Bəli, heykəllər qoyuldu...
- Doğrudur. Həmçinin bir ovuc erməninin yaşadığı bölgədə hündürmərtəbəli binalar tikilməkdədir. Bütün bunlar “rus icması”nın formalaşdırılmasına hazırlıq kimi yozulur. Bu mənada, məncə, danışmamaq, yazmamaq çıxış yolu deyil. Razılaşırsınızmı?
- Haqlısınız. Amma nə etmək olar, məsələsi də var. Rusiya hər dəfə deyir ki, mən Azərbaycanla dost-qardaş dövlətəm. Əgər bu, dost və qardaşdırsa, bizə də etibar edirsə, normal münasibətləri qoruyub-saxlamaqda maraqlıdırsa, onda Qarabağda bunları niyə edir? Belə olan halda, Rusiya izah eləsin, Qarabağda etdiklərinin səbəblərini bizə desin ki, dost və qardaş bildiyi ölkənin ərazisində bunları niyə edir? Yəni mənim sənə münasibətim çox yaxşıdır, bəs, sən niyə bu münasibətləri pozmağa çalışırsan? Rusiyada bunun səbəbini soruşmaq lazımdır ki, qardaşım, mən səninlə yaxşı münasibət qururam, əməkdaşam, müttəfiqəm, xeyir ola, sən bunları niyə edirsən? Düzdür, biz rusların istədiklərini onlara vermirik, KTMT-yə üzv olmuruq, ittifaq dövlətinə qoşulmaq istəmirik. Bununla bərabər, görünən budur ki, münasibət pis deyil.
- Bəlkə biz də vaxtaşırı prezident Putinin “Qarabağ Azərbaycanın ayrılmaz hissəsidir” fikrini xatırlatmalıyıq, necə bilirsiniz? Bəlkə Rusiya hakimiyyətində Azərbaycana münasibətdə birmənalı fikir yoxdur...
- O da yaxşı yanaşmadır. Putin belə fikirləşir, amma Rusiyada müəyyən ermənipərəst qüvvələr fərqli siyasət yürüdür.
0