Məlimdur ki, Vətən müharibəsi zamanı işğalçı Ermənistan üzərində parlaq qələbələr əldə etdikdən sonra, azad edilən torpaqlarımıza Böyük Qayıdışın başlanması xalqımızın və dövlətimizin qarşısında duran əsas vəzifə oldu. Bəli, çox keçmədi ki, bir tərəfdən ərazilərin minalardan təmizlənməsi prosesi həyata keçirilməyə başlanıldı, digər tərəfdən isə yeni yolların çəkilməsi, körpü və tunellərin inşa olunması, su və elektrik xətlərinin bərpa olunması, dağıdılan şəhərlərin, qəsəbə və kəndlərin yenidən qurulması və s. kimi işlər sürətləndirildi.
Azad olunmuş ərazilərindən olan Zəngilan rayonunda da, hal-hazırda yeni yollar çəkilir, körpülər salınır, elektrik stansiyası və s. tikilir. Budəfəki narazılıq isə, Zəngilan rayonu ərazisində inşa olunan körpü və tunellərin tikintisi işlərində çalışan fəhlələrin üz-üzə qaldıqları problemlərlə bağlıdır. Məsələn, bu günlərdə Dəryaz qəzetinin redaksiyasına Şəki şəhəri, Aran kənd sakini Qədimcan Kabulov tərəfindən müəyyən məlumatlar çatdırılıb. Məlumatlarda bildirilir ki, 08 aprel 2024-cü il tarixdə, saat təqribən 8:30 radələrində “AZVİRT” MMC-yə məxsus avtobus, Zəngilan rayonu ərazisindəki körpü-tunel tikinti işlərində çalışan şəxsləri Bakı şəhəri istiqamətinə apararkən Beyləqan rayonu ərazisində qəzaya uğrayır. Baş verən yol-nəqliyyat hadisəsi zamanı 2 nəfəri qadın olmaqla, cəmi 17 nəfər müxtəlif ağır bədən xəsarətləri alırlar. Xəsarət alanlar içində 2 nəfər fəhlənin, yəni Kabulov Sənan Qədimcan oğlunun xəsarəti çox olur, Kabulov Sərxan Qədimcan oğlunun isə çanaq sümüyü sınır. Belə bir səbəbdən də, bu şəxsin vəziyyəti daha ağır olur. Hadisənin baş verdiyi vaxtlarda xəsarət alanlar Beyləqan Rayon Mərkəzi Xəstəxanasına çatdırılsalar da, təəssüflər olsun ki, bu səhiyyə müəssisəsində onlara qarşı olduqca soyuq münasibət göstərilir və xəsarət alan şəxslərin Bakı şəhərinə çatdırılması məsləhət görülür. Qeyd edək ki, çanaq sümüyü sınan Sərxan Kabulov Elmi-Tədqiqat Travmatologiya və Ortopediya İnstitutuna çatdırılsa da, bu səhiyyə müəssisəsində xəstəni qəbul etməkdən imtina edirlər. Adı çəkilən bu səhiyyə müəssisəsinin şöbə müdiri Rəşad həkim, imtina olunmasını onunla əsaslandırır ki, “İcbari tibbi sığorta üzrə Xidmətlər Zərfi”ndə çanaq sümüyünün əməliyyat olunması qeyd olunmayıb. Bunun nə dərəcədə həqiqət olub-olmaması haqda dəqiq fikir bildirməsək də, deyəcəyimiz odur ki, Travmatologiya və Ortopediya İnstitutunda da xəstəyə ögey münasibət göstərilir.

Bütün bunlar qalsın bir yana, baş verən yol-nəqliyyat hadisəsi zamanı müxtəlif bədən xəsarətləri alan şəxslər “AZVİRT” MMC –nin podratçı şirkəti olan “Saninşaat” şirkətinin Zəngilan rayonu ərazisində inşa etdirdiyi körpü-tunel işlərində çalışan şəxslər olurlar. Çox təəssüflər olsun ki, 08 aprel 2024-cü il tarixdə yol-nəqliyyat hadisəsi baş verir və hadisə barədə hər iki şirkətin rəhbərliyi, o cümlədən “Saninşaat” podtatçı şirkətinin sahibi Rüstəm müəllim də məlumatlı olur, amma həmin vaxtdan bu günə kimi bu şirkətlərin rəhbərləri xəsarət alan şəxslərin durumları ilə maraqlanmırlar. Bu da onu söyləməyə əsas verir ki, hər iki şirkətin rəhbərliyində olan şəxslərə görülən işlər, əldə olunan gəlirlər lazımdır, xəsarət alan şəxslərin sağlamlıq durumları isə, onlar üçün heç bir əhəmiyyət kəsb etmir. Əgər bu belə olmasaydı o halda rəhbərlikdə olanlar Ramazan Bayramı günü münasibətilə evlərinə getmək istəyən və yol-nəqliyyat hadisəsi zamanı müxtəlif bədən xəsarətləri alan şəxslərin sağlamlıq durumları ilə maraqlanardılar.

P.S. Məqalə dərc olunan zaman Azvirt MMC-nin mətbuat xidmətinin rəhbəri Ceyhun bəy zəng edib bildirdi ki, xəsarət alan işçilərin heç biri bizim işçilər deyil. Yalnız onlar bizim şirkətin maşınında qəzaya düşüblər. Əcaba bu təsadüf haradan. Bəs o işçiləri işlədən şirkət onlarla müqavilə bağlamayıblarmı ki, bu gün onların tibbi sığortası olmadığından onlar xəstəxana dəhlizlərində qalıblar. Deyəsən torbada pişik var.

Yazıda adları keçən hər kəsin mövqeyini dinləməyə hazırıq.

Mövzu diqqətimizdədir.

Deryaz.az

Bu gün – 18 apreldə Kəlbəcərin işğalı zamanı Ermənistan silahlı qüvvələrinin Başlıbel kəndində dinc əhaliyə qarşı törətdiyi kütləvi qətliamın növbəti ildönümüdür.

Hadisə 1993-cü il aprelin 18-də törədilib.

Rəsmi məlumata görə, 1993-cü il aprelin 3-də Ermənistan silahlı qüvvələri Başlıbel kəndinə silahlı hücum edərək kənd sakinlərinə məxsus evləri kütləvi surətdə qarət edib və tamamilə yandırıb. Kəndi tərk edə bilməyən 62 nəfər təxminən 3 kilometr aralıda, kəndin ən hündür hissəsində yerləşən “Portda” adlanan dağ relyefli ərazidəki təbii mağaralara sığınıb. Həmin 62 nəfərdən 48-i Başlıbel, 1-i Taxtabaşı kəndlərinin, 4-ü Laçın rayonu sakini, 9 nəfər isə kəndi müdafiə edən hərbi qulluqçular olub.

Törətdiyi vəhşiliklə kifayətlənməyən Ermənistan silahlı qüvvələrinin avtomat və iriçaplı silahlarla silahlanmış ünsürləri öz azğınlıqlarını davam etdirərək 1993-cü il aprelin 18-də silahsız mülki şəxslərin doğma kəndlərində qayalara sığındığı yerləri axtararaq aşkarlayıb, köməksiz vəziyyətdə qalmış mülki şəxslərin gizləndiyi mağaraları həmin gün saat 15-dən 21 radələrinədək atəşə tutmağa başlayıblar. Nəticədə silahsız, hər hansı müqavimət göstərmək imkanına malik olmayan 12 nəfər (1-i 12 yaşlı uşaq, 1-i 16 yaşlı yeniyetmə, o cümlədən 6 qadın və 6 kişi olmaqla) – 63 yaşlı Səmədov Yaqub İsa oğlu, 54 yaşlı Əhmədova Büsat Əliş qızı, 12 yaşlı Əhmədova Zövqiyyə Binnət qızı, 60 yaşlı Əmralıyev Məhəmməd Abış oğlu, 29 yaşlı Əmralıyev Surxay Məhəmməd oğlu, 21 yaşlı Əmralıyev Çingiz Məhəmməd oğlu, 16 yaşlı Əmralıyeva Aygün Məhəmməd qızı, 67 yaşlı Həsənova Çiçək Mikayıl qızı, 68 yaşlı Cəfərova Gülara Cəfər qızı, 95 yaşlı Cəfərova Gülgəz Qədim qızı, 22 yaşlı Abdullayev Vüqar İsa oğlu və 52 yaşlı Əsgərov Əhliman Əvəz oğlu sığındıqları yerdə qəsdən öldürülüblər.

Hücum nəticəsində 14 nəfər - 93 yaşlı Babayeva Kubra Qədim qızı, 23 yaşlı Əmralıyeva Arzu Binnət qızı, 56 yaşlı Əhmədov Binnət Əbdüləli oğlu, 13 yaşlı Əhmədov Niyyət Binnət oğlu, 15 yaşlı Əhmədova Şərqiyyə Binnət qızı, 56 yaşlı Əmralıyeva Zibeydə Abış qızı, 67 yaşlı Həsənova Leyli Əli qızı, 58 yaşlı Həsənova Mərmər Cavad qızı, 63 yaşlı Həsənova Şamama Hüseyn qızı, 36 yaşlı Həsənova Zeynəb Mahmud qızı, 63 yaşlı Qasımova Tutu Alı qızı, 2 yaşlı Məhəmmədov Hökmdar Surxay oğlu, 73 yaşlı Yusifova Şamama Ağa qızı və 65 yaşlı Mənsimov Hüseyn İbrahim oğlu girov götürülüb. Həmin şəxslər sonradan girovluqdan azad edilsələr də, onlardan 9-u aldıqları mənəvi və psixoloji sarsıntılardan vəfat ediblər.

Cinayətkar qruplaşmanın üzvlərinin əlindən digər mağaralara qaçaraq gizlənən və vəhşilərdən canını qurtarmağa çalışan 36 şəxsdən 7 nəfəri də, mühasirə şəraitində aldıqları xəsarətlərdən Kəlbəcər rayonunun müxtəlif kəndlərində dünyasını dəyişiblər.

Sağ qalmış Başlıbel kənd sakinləri sonrakı tarixlərdə iki qrupa bölünməklə müxtəlif mağaralarda gizlənib, həyatları üçün yaranmış təhlükələrə baxmayaraq, 1993-cü il mayın 12-də gecə saatlarında həmyerlilərinin qətlə yetirildiyi mağaraların yanına yaxınlaşıb odlu silahlarla qətlə yetirilmiş 12 nəfərin meyitlərini paltarlı vəziyyətdə iki cərgə (hər cərgədə 6 qəbir olmaqla) qəbirlər qazmaqla dəfn etdikdən sonra hadisə yerindən uzaqlaşıblar.

1993-cü il aprelin 19-dan sonrakı tarixlərdə isə sağ qalmış 29 nəfər 113 gün mühasirə həyatı yaşadıqdan sonra çətin dağ relyefinə malik yollarla Kəlbəcər rayonunun Çaykənd kəndinə, oradan Tərtər çayını və Qoşqar dağını keçməklə Daşkəsən rayonu istiqamətində meşələrlə irəliləyərək iyul ayında Daşkəsən rayonunun Zivlən kəndinə çatmaqla həyatlarını xilas edə biliblər.

Faktlar Azərbaycan Baş Prokurorluğunun apardığı istintaqla rəsmi təsdiqini tapıb. Cinayət işinin istintaqı zamanı kənddə mülki əhaliyə qarşı xüsusi amansızlıq və qəddarlıq nümayiş etdirildiyi sübuta yetirilib.

Başlıbeldə qətlə yetirilənlərdən 12 nəfərin cəsədi 44 günlük müharibədən sonra, ötən ilin aprelində ekshumasiya edilərək Məhkəmə Tibbi Ekspertiza və Patoloji Anatomiya Birliyinə gətirilərək müvafiq istintaq hərəkətləri aparılıb. Faciə qurbanlarının meyit qalıqlarından və həmin şəxslərin ailə üzvlərindən götürülmüş DNT analizləri əsasında aparılmış ekspertizaların nəticələri onların erməni hərbçiləri tərəfindən güllələnərək qətlə yetirildiyini təsdiqləyib.

Dörd ay davam edən istintaqdan sonra ekshumasiya edilmiş cəsədlər əvvəlki yerinə qaytarılaraq orada dəfn edilib.

Hacıqabul Rayon İcra Hakimiyyəti (RİH) ilə tenderlərinin qalibi olan "Victory Construction Group" şirkəti arasında qalmaqal yaranıb.

İqtisadiyyat.az xəbər verir ki, RİH öhdəlikləri yerinə yetirmədiyinə görə şirkətə qarşı məhkəmədə iddia qaldırıb.

İşin mahiyyəti müqavilələrdən əmələ gələn öhdəliklər üzrə mübahisələrlə (podrat müqaviləsi üzrə mübahisələr) bağlıdır.

İddia Bakı Kommersiya Məhkəməsində hakim Leyla Əliyevanın sədrliyi ilə araşdırılacaq.

Qeyd edək ki, "Victory Construction Group" 2022-ci ildə dövlət qeydiyyatına alınıb. Şirkətin rəhbəri Bədəlov Bəhruz Bayram oğludur. Şirkət ötən il Hacıqabul rayonunda RİH-in elan etdiyi tenderlərin qalibi olub. B.Bədəlov "Şabran-D" Məhdud Məsuliyyətli Cəmiyyətinin rəhbəri Cəlal Bədəlovun qardaşıdır.

Qazax rayon sakini Cəfərov Arif Zakir oğlu tərəfindən Hurriyyet.az saytının redaksiyasına şikayət məktubu daxil olub. Sürücü kimi 44 günlük müharibədə iştirak etdiyini bildirən şikayətçi deyir ki, nazirlikdən onun xəstəliyimə laqeyd yanaşırlar:

“Mən, Cəfərov Arif Zakir oğlu, yazaraq bildirirəm ki, Aprel döyüşlərində və 44 günlük müharibədə "maxe" sürücü kimi zəfərin iştirakçısı olmuşam. Qələbədən 8 ay sonra tərxis edilmişəm.

Müharibədən sonra səhhətimdə ciddi problemlər ortaya çıxdı, hətta qaraciyər serrozu diaqnozu qoyuldu. Səhhətim kəskin ağırlaşmışdı.

Vətənimiz üçün 2 əsgər övladı böyüdürəm. Rəsmi və qeyri-rəsmi gəlirim yoxdur. Oğlum zibil tullantılarından dəmir yığıb satmaqla məşğuldur. Evə tək gəlir gətirən odur. Bir reseptim 800 AZN tutur, sosial yardım olaraq isə 220 AZN verilir. Amma tanıdığım şəxslər var ki, hərbi xəstəliklə 420 AZN alırlar.

İmkansızlığın ucbatından qaraciyər serrozu xəstəliyindən ciyər çatışmazlığına gəlib çatmışam.

Mart ayının 6-da Əlillərin Bərpa Mərkəzində olmuşam. Hərbçiləri qəbul edən həkim mənə kobudcasına bildirdi ki, sənə 2-ci dərəcəli əlillik verməyəcəyik, narazılığın var, get sən də özünü yandır.

Mənə 2 illik sosial pensiya veriblər. Bəzi məmurlar o qədər harınlayıb ki, heç "prezidentin qəbuluna gedəcəm" sözünü də veclərinə almırlar.

Xəstəliyimi bilib, ölümümü gözləyən adamam. Mən bu halımda dövlətimdən haqqımı ala bilmirəm. Bir tək ümidim Allahadır. O dünyada Allaha şikayət edəcəm.

2021-ci ildən pensiya üçün müraciət etdiyim halda, imtina verirdilər. Halbuki, səhhətim göz qabağındadır.

Sizdən xahişim odur ki, mənim vəziyyətimi ictimailəşdirin, bəlkə yuxarıda oturan vəzivəli şəxslər xəcalət çəkə”.

Şabranlı sahibkar Mansur İbrahimovun sabiq deputat İlham Əliyevə qarşı məhkəmə iddialarından birinə də Sumqayıt Kommersiya Məhkəməsində hakim Fərman Həmidlinin sədrliyi ilə baxılır. Sahibkar Mansur İbrahimov İlham Əliyevin qanunsuz sahibliyindən ona məxsus olan əmlakların geri qaytarılmasını tələb edir. Bildirir ki, İlham Əliyev əmlaklarını ona qaytarmamaq üçün qanundan sui-istifadə edir. İlham Əliyev məhkəmələrə əsassız iddialar verir. O iddia edir ki, Fərman Həmidlinin sədrliyi ilə keçirilən prosesdə İlham Əliyev qarşılıqlı iddia təqdim edib. Həmin iddia əsassız olduğundan məhkəmə təmin etməyib. İlham Əliyev isə hakimin verdiyi qərarla razı olmayıb, Sumqayıt Apelyasiya Məhkəməsinə şikayət verib. Şabranlı sahibkar Mansur İbrahimov Musavat.com-a deyib ki, İlham Əliyev deputat olduğu günlərdə, 2011-2019-cu illər ərzində ona məxsus olan Şabran rayonu, Gəndab, Aygünlü və Dəvəçi kəndləri ərazisində yerləşən ümumilikdə 52 hektar bağ torpaq sahələrini özünün 400 hektar torpaq sahəsinə qataraq qanunsuz olaraq özününküləşdirib:

“2011-ci ildə İlham Əliyev Kərim Məmmədov və hazırda YAP Xaçmaz təşkilatının sədri olan Məhəmməd Balaqadaşov vasitəsilə mənimlə tanış oldu. O zaman mənə demişdilər ki, İlham Əliyev mənə şəriklik təklif edir. Şərti də budur ki, o, sərmayə qoyacaq, biz isə şirkətin genişlənməsini təmin edəcəyik. Söhbətimiz Kərim Məmmədovun bacısı Minavər Əsədovanın evində oldu. O zamanlar bəzi maneələr vardı, buna görə də İlham Əliyevin təklifi ilə razılaşmalı oldum. İlham Əliyev “Turaz” MMC-yə 50 faiz ortaq oldu. Lakin şərikliyimiz elə ilk gündən baş tutmadı. Çünki İlham Əliyev vəd etdiyi vəsaitləri şirkətə vermədi, əksinə, şirkətin mühasibatlığını məhv elədi. Deyirdi ki, mənə mühasibatlıq yox, “uçotçik” lazımdır. Mən isə bununla razılaşmırdım, deyirdim ki, hər bir manatın qeydiyyatı olmalı, mühasibatlığı aparılmalıdır. Uzun müddət münasibətlərimiz gərgin oldu, bağlardan yığılan meyvələrin satışı, hesabatı məndən gizlədilirdi. Bu işlərə Kərim Məmmədov və onun qaynı Zahir Ələsgərov baxırdı. Mən öz şirkətimdə sırf hüquqi hesabatlara nəzarət edə bilirdim. Ümumiyyətlə, mənə maaş belə verilmirdi. İlham Əliyev cibində deputat mandatı, qayınatası Ramiz Mehdiyevə güvənir, mənim sıfırdan qurduğum şirkəti beləcə ələ keçirmişdi. Ayın yarısından çoxunu Şabranda keçirir, hər gələndə başının dəstəsi ilə məclis qururdu. Məni öz şirkətimdə kənar bir şəxsə çevirmişdilər. Qanunsuzluqlarına etirazlarımı da qulaqardına vururdu. Açıq şəkildə məni həbslə hədələyirdi. Başa düşürdüm ki, şikayətlərimin heç bir nəticəsi olmayacaq. Ona görə də “Turaz” MMC-də İlham Əliyevin özbaşınalığı ilə bağlı heç bir şikayət etməmişdim. 2019-cu ilin avqustunda İlham Əliyev mənim digər şirkətim “Dostluq MK” MMC-yə də əl qoymağa çalışırdı. Görürdüm ki, həmin MMC-nin də bağ torpaq sahələrini ələ keçirəcək. Mənə təklif etdi ki, “Dostluq MK” MMC-dəki 50 faiz payımı ona 3 milyon manata satım. Düşündüm ki, şirkətin 50 faizini ona satmaqla vəziyyətdən çıxaram,digər sahələrdə işimi genişləndirərəm. Lakin o, alqı-satqı müqaviləsi ilə MMC-nin 50 faizini alsa da, pulu ödəmədi. Bu günə qədər də, mənə 3 milyon manatı ödəməyib. Hazırda bu işlər bağlı Ali Məhkəmədə əlavə kassasiya şikayətim var.

Bundan başqa Ali Məhkəmədə “Turaz” şirkətindəki şərikliyimizlə bağlı da şikayətim var. Şikayətin mahiyyəti budur ki, mən şirkətə 2 milyon 578 min 220 manat vəsait qoymuşam. Bu məbləği mən havadan demirəm, məhkəmə qərardadı əsasında təyin olunan məhkəmə mühasibatlıq ekspertizası müəyyən edib. İlham Əliyev həmin məbləği mənə ödəməlidir.

Sumqayıt Kommersiya Məhkəməsində İlham Əliyevə qarşı iddia tələbim budur ki, mülkiyyətimdə olan və “Turaz” şirkətinin 400 hektarlıq bağ torpaq sahələrinə qanunsuz olaraq qatılan 52 hektar bağ torpaq sahəm mənə qaytarılsın. Ümumilikdə isə qanunsuz olaraq “Turaz” şirkətinin 400 hektarlıq bağ torpaq sahələrinə mənə məxsus olan 83 hektar bağ torpaq sahəsi qatılaraq zəbt olunub. 52 hektar torpaq sahəsi dövlət reyestrində mənim mülkiyyətimdədir. Qalan 31 hektar isə müəyyən sənəd çatışmamazlığına görə tam olaraq mənim mülkiyyətimə qeydə alınmayıb. Buna görə də həmin 31 hektar torpaq sahəsi ilə bağlı hələlik iddia qaldırmamışam.

Sabiq deputat İlham Əliyev mənə qarşı çox böyük qanunsuzluqlar edib. Ümidim Azərbaycan məhkəmələrinə, Azərbaycan dövlətinə, dövlətimizin başçısı möhtərəm İlham Əliyevədir. İnanıram ki, Azərbaycan məhkəmələri nəhayət ki, mənim haqqımı bərpa edəcəklər.

Musavat.com

“Unibank” kredit borcunu ödəyə bilməyən Vətən müharibəsi qazisini məhkəməyə verib.

Gununsesi.info xəbər verir ki, bank Yüzbaşov Şahin Şakir oğlu barədə Cəlilabad Rayon Məhkəməsində iddia qaldırıb.

İşin mahiyyəti müqavilələrdən əmələ gələn öhdəliklər üzrə mübahisələrlə (kredit müqaviləsi üzrə mübahisələr) bağlıdır.

İddia hakim Vüsal Cəbrayılovun sədrliyi ilə araşdırılacaq.

Qeyd edək ki, Cəlilabad rayon sakini olan Ş.Yüzbaşov Vətən müharibəsi qazisidir. O, Vətən müharibəsinə könüllü olaraq qatılıb və döyüşlərin birində yaralanıb. Evin tək övladı olan Ş.Yüzbaşov 3-cü qrup əlildir. Uşaq yaşlarında atasını itirən Ş.Yüzbaşovu anası böyüdüb. Amma onun anası indi ağır yataq xəstəsidir.

Xatırladaq ki, bu ilin əvvəlində “Azərbaycan Banklar Assosiasiyası”nın sədri Zakir Nuriyev Vətən müharibəsi qazilərinin kredit borclarının silinəcəyini bildirib.

Bu ilin ilk 2 ayı ərzində Azərbaycandan xarici ölkələrə 222,8 ton saflaşdırılmamış, əla növ birinci sıxma zeytun yağı ixrac olunub.
Yeniavaz.com xəbər verir ki, ixrac olunan zeytun yağının 1 litrinin orta gömrük dəyəri 5,6 dollar (9,5 manat) olub.
Qeyd edək ki, Azərbaycan zeytun yağını aşağıdakı ölkələrə satıb:
İspaniya – 110 ton (1 litri 9,4 manata)
Rusiya – 49,6 ton (1 litri 12,4 manata)
İsrail – 44 ton (1 litri 7,7 manata)
Türkiyə – 19,3 ton (1 litri 7,2 manata)
Tacikistan – 5,5 ton (1 litri 7,8 manata)
Məlumat üçün onu da bildirək ki, Azərbaycan xaricə satdığı saflaşdırılmamış, əla növ birinci sıxma zeytun yağının əvəzində xaricdən ölkəyə 312,2 ton zeytun yağı idxal edib. İdxal olunan zeytun yağının 1 litrinin orta gömrük dəyəri 3,5 dollar (6 manat) olub. İxracda olduğu kimi idxalda da ən çox pay İspaniyanın payına düşüb. Bu ilin ilk 2 ayında Azərbaycan İspaniyadan 147,5 ton zeytun yağı idxal edib. İspaniyadan gətirilən zeytun yağının 1 litrinin orta gömrük dəyəri 4 dollar (6,7 manat) olub.
Onu da qeyd edək ki, bu ilin mart ayında Azərbaycanda zeytun yağının pərakəndə satış qiyməti 16,2 manat olub. Açıqlanan məlumatlardan da göründüyü kimi, ölkə daxilində satılan zeytun yağının qiyməti həm ixrac, həm də idxal olunan zeytun yağının qiymətindən yüksəkdir.

"Əvvəllər qaz sayğacımızda vəsait bitəndə məcbur gedib on, onbeş manat ödəyirdik... Özbaşına söküb dəyişdilər, nə maraqları varsa... İki gündü, bağlayıblar... Nə az nə çox hardasa 400 manat borcumuz var... Qışda bir dəfə 100 manat ödəmisik... Bu qədər də qaz yazar?"

Pravda.az-ın xəbərinə görə, bunu yazıçı Aləmzər Sadıqqızı bildirib.

"İşıq bir yandan təhdid edir, su bir yandan... Nefti, qazı olan ölkənin 300 manat maaş alıb 500 manat ödəyən yazarından nə gözləyirsiz?" - o qeyd edib.

Yaponların bir atalar sözü var: yalan dörd nalla gedər, həqiqət isə addım-addım irəliləyər, lakin yenə də vaxtında çatar... Azərbaycanın Yaponiyadakı səfiri Gürsəl İsmayılzadə bilsəydi ki, bacısı Nigar İsmayılzadə dörd nalla hansı yalanların müəllifidir, amma yenə də reallıq gec-tez özünü yetişdirib, hər halda yaşadığı ölkədə utanardı. Ən tragik gerçəklik isə odur ki, Gürsəl bəyin səfir olduğu ölkənin təhsil keyfiyyəti ilə bacısı Nigar xanımın dekan müavini kimi təhsilə verdiyi "töhfə" arasında bir uçurum mövcuddur. Əgər onun yaşadığı ölkədə yaponlar bilsəydilər ki, səfirin bacısı BDU-da İlahiyyat fakültəsinin dekan müavini postunda rüşvət qalmaqalı ilə gündəmə gəlib, bir diplomata hansı münasibət sərgilənərdi?! Həyatın ironiyasına bax - adı İlahiyyat olan fakültənin dekan müavini rüşvətlə ad çıxarır. Maraqlıdır, ilahiyyatçılar buna necə qiymət verərdilər? Bu hadisəyə yalnız belə ad vermək olar - qardaşı "yaponski" səfir olan bacının BDU-da "kitayski" əməlləri...
Bəli, çoxuna məlumdur ki, Nigar İsmayılzadə yayılan səs yazısı ilə ölkədə və tələbələr arasında populyarlaşıb.

Sonra BDU İlahiyyat fakültəsinin dekan müavini Nigar İsmayılzadə tələbələrə yüksək səslə hədə-qorxu gələrək yazdıqları şikayət məktubunu geri götürmələrini tələb etmişdi. O zaman BDU rəhbərliyi tərəfindən rüşvət şikayətini yoxlamaq üçün komissiya təyin olunmuşdu. Amma ki nə fayda?! Hələ də öz işini davam etdirir. Yaponiyada belə skandal olsaydı, çoxdan dekan müavini də, onun vəzifə tutan qohumu da istefa verərdi. Çünki sivil ölkələrdə istefa mədəniyyəti var. Ancaq bizdə hərə "öz ayağından asılır" misalı var, hərçənd o da işləmir, İsmayılzadə sanki rüşvət tələb edən tərəf deyilmiş, özünü məsələyə "fransız" aparır.
Hətta Komissiya və BDU rəhbərliyinə Nigar İsmayılzadədən etirazını bildirən tələbələri yanına çağıran dekan müavini özünün lehinə ərizə məhkəməylə qorxudaraq, məqsədinə nail olmağa çalışırdı. Yeri gəlmişkən, xanım
İsmayılzadənin intihar etmiş keçmiş MTN zabiti İlqar Əliyevlə də əlaqələri haqda mətbuatda çox deyilib. Amma onun MTN zabiti ilə işbirliyi nədən ibarət olub bəlli deyil. Hətta bundan sonra da İsmayılzadə yoluna davam edib, bir ara daha yüksək post eşqinə düşüb. Görünür, baş verənlər adi hal imiş. Əvəzində məhkəməyə verdiyi tələbə ölkəni tərk etmək məcburiyyətində qaldı.Belə olduğu halda cənab səfirə sualımız yaranır:- Bu repressiv davranışlar Yaponiya təhsilində ola bilərmi, cənab səfir Gürsəl bəy?

Nişad Mehdiyev
Rubrika.Az

Naxçıvanda korrupsiyanın yeni forması kəşf olunub – “mirfırıldaq” növü.

Niyə məhz “mirfırıldaq”?

Çünki bir vaxtlar Vasif Talıbovun ən çox korrupsiya ilə məşğul olan, camaata fırıldaq gələn məmurlarının familiyası Seyidov idi, adlarının da başına “mir” əlavə olunurdu. Məsələn, keçmiş İqtisadiyyat naziri Famil Seyidov, Ali Məclis sədrinin müavini Mirhəşim Seyidov, Naxçıvan şəhər meri Mirsənani Seyidov və s. kimi.

Vasif Talıbov istefaya gedəndən sonra Naxçıvan əhalisi xeyli sevinmişdi ki, nəhayət bu seyid korrupsionerlərdən “mir fırıldağından” canımız qurtardı. Amma necə deyərlər, sən saydığını say, gör, “canişin” nə sayır? Məsələ burasındadır ki, “canişin” əfəndi də öz sələfinin bir çox siyasətini eynilə yerinə yetirməkdə pərgarlığını dəfələrlə nümayiş etdirib. “Mir korrupsionerlər” və “mir fırıldaq”lar sahəsində də ondan geri qalmır.

Hər halda Naxçıvan Dövlət Filarmoniyası işçilərinin redaksiyamıza göndərdiyi məktubdan belə anlaşılır. Musiqiçilərin iddiasına görə, onlara 8 aydır Naxçıvan MR Mədəniyyət naziri əvəzi Həsən Seyidov fırıldaq gəlir.

Necə? Gəlin, “canişin”sayağı “mir fırıldaq” hekayəsini şikayətçilərin öz dilindən dinləyək.

“8 ay ərzində 5 konsertimiz olub, hər konsertdə adımıza yazılan qonorarları Naxçıvan MR Mədəniyyət Nazirliyinin rəhbər şəxsləri mənimsəyirlər”.

Ovqat.com-a bu barədə redaksiyamıza məktub göndərən Naxçıvan Dövlət Konservatoriyasının işçiləri bildiriblər.

Şikayətçilərin bildirdiyinə görə, nazirlik onları Novruz bayramında da rahat buraxmayıb. Açıq havada 5 gün konsert verdiriblər. Konsertlərdən əvvəl musiqiçilərə yaxşı qonorar vəd edən Naxçıvan MR Mədəniyyət Nazirliyinin rəhbərliyi indi öz sözünü yerinə yetirmir:

“Novruz bayramında istirahətimizə haram qatıb çağırdılar açıq havada 5 gun konsert verməyə. Adımıza yazılan qonorarı isə vermədilər”.

Musiqiçilər üzləşdikləri problemlə bağlı “Gündəlik Naxçıvan” adlı sosial media orqanına müraciət ediblər. Şikayətləri dərc olunan kimi Naxçıvan MR Mədəniyyət Nazirliyinin Aparat rəhbəri Vəli Səfərov onlarla görüşə gəlib: “Vəli müəllim camaatı başına yığıb nağıl danışdı, sonra çıxıb getdi. Amma hələ də qonorarımızı vermək istəmirlər”.

Şikayətçilər onların pulunun nazirlik rəsmiləri tərəfindən mənimsəndiyinə inanırlar. Dediklərinə görə, ötən il də eyni problemlə qarşılaşmışdılar. Mətbuat vasitəsilə dərdlərini ictimailəşdirəndən sonra köhnə müdirləri işdən çıxarılıb və mənimsənilən qonorarlar verilib. İndi isə “köhnə hamam, köhnə tas” moduna keçən nazirlik rəsmiləri musiqiçilərin halal haqlarını özləri “mənimsəyirlər”:

“Köhnə müdirimizi işdən çıxardıqdan sonra yenisini verdilər. Yaxşı adamdır, işçilərin tərəfini tutur Amma yazığın biridir, Ona işləməyə imkan vermirlər. İndi qonorarlarımız birbaşa nazirlikdə mənimsənilir. Bu işə nazir əvəzi Həsən Seyidov rəhbərlik edir. Dəfələrlə şikayət etmişik, baxan yoxdur. Kimdən kimə şikayət edəsən? Axı, pulumuzu mənimsəyən özləridir. Bizi az qala hər ay konsert proqramlarına çıxmağa məcbur edirlər. Bir qəpik də vermirlər. Hər dəfə bizə 10 minlərlə manat pul atırlar”.