Allah imanımızı kamilləşdirsin...
Yaşadığımız dövrdə nə mətbuat nə də televiziya kanallarında bu mövzuya toxunulmur.Sadəcə olaraq şəxsiyyət deyilən söz sanki hansısa bir insan haqqında kompliment xarakteri daşıyır..Toxunduğumuz mövzu bir çoxuna birmənalı görünə bilər,amma xahiş edirik belə qəbul etməyəsiniz.
Bəzi insanlar arasında şəxsiyyətli kasıb insanların adını çəkdikdə bığaltı kinayəli şəkildə gülümsəyirki,axı kimdir o.
...Əsas insani dəyərlərdir. Şəxiyyət pulla ölçülmür.Hansısa bir şəxsin adını çəkəndə onun yaxşı və yaxud pis əməlləri gözümüzün önündə canlanır.Və ona layiq olan qiyməti əməlinə görə veririk.
Ən çox toylarda və məclislərdə əsəbləşirəm... Çünkü toyda və məclisdə bəzən elə bir şəxsiyyətsizin barəsində “insani keyfiyyətləri” , ”gözəl” xüsusiyyətləri tərif olunur ki,adam sakitcə oturub bu eybəcər mənzərəyə ,yaltaqlığa dözə bilmir.Təbii ki, elin gözü tərəzidir, qaranı ağdan seçirlər. Lakin, zəmanə elə gətirib ki, pulu,dövləti olan bir çox qeyrətsizə, şərəfsizə şəxsiyyət kimi baxırlar. Lakin bunu bilməliyik ki, bu gör-götür dünyasında evladlarımız, gənclərimiz bizdən örnək alır və birbaşa aldığı örnəyi gələcək həyatında tətbiq edir. Yəni, hər hansısa biri maddiyyat və yaxud vəzifə xatirinə, kimlərəsə yaltaaqcasına itaətkarlıq göstərirsə heç şübhəsiz ki, onun da övladları valideyninə rəğmən gələcəyin qulbeçələridir. Gələcəkdə övladlarının özünəinamsızlığı, özünü tanımamağını belə təmin edir bu “ böyüklər” gənclərin təfəkküründə , yaddaşlarında bu cür yaşanırlar.
Yaxın keçmişə nəzər salsaq, yəni, sovetlər dönəminə onda görərik ki, həmin dövrdə böyüklər kiçiyin , kiçiklər də böyüyün hörmətini necə saxlayırdılar. Ziyalıya, savadlıya, insani keyfiyyətləri olanlara yanaşım tərzi çox gözəl idi. Bəli, sözün doğrusu, o dövrlərdə də vəzifəli şəxslərə itaətkarlıq göstərənlər var idi. Amma kütləvi şəkildə deyildi. Çünki,o dövrdə hər bir vəzifə sahibi Moskvaya ünvanlanan məktublardan qorxardı. Və məhz bu qorxu böyükdən kiçiyə hər kəsə məlum idi. Və dəyərlər də qiymət də öz yerində idi. Əfsuslar olsun ki, indi bəzi şəxsiyyətli insanların qədir-qiyməti verilmir və yaxud çox gec-dünyasını dəyişəndən sonra verilir. Necə deyərlər, müsəlmanın sonrakı ağlı. Düzdür, haqq-ədalət gec –tez öz yerini tapır. Lakin... bəzi insanlar var ki, dünyasını dəyişən zaman onlar son mənzilə maddiyyatına görə yola salınır. Belə deyək ki, kasıbın dəfninə bəzən mollalar da can dərdi gəlir. Rəhmətə gedən hər hansı bir varlı və yaxud onun qohumudursa vəziyyət dəyişir. Hacıların, mollaların sayı çoxalmaqla bərabər, tanımadığı rəhmətlik haqqında elə xoş, elə gözəl xatirələr danışırlar ki, qalırsan mat-məhəttəl.
Necə deyərlər: Dünyada nə qalır, rəhmətlə, lənət
Hər kəsin əməli özünə qismət.
Zamanə , insanlar, iqlimlər, texnikalar, qidalar dəyişsə də Allah təkdir, Quran dəyişməzdir.
İnamınız,imanınız olsun...Allah imanımızı kamilləşdirsin....
Eldar Əliyev
Zamantv.az